How to get a job in Korea? (For Filipinos)

How to get a job in Korea? (For Filipinos)

Note: DON'T EXPECT AN OFFICE OR A TEACHING JOB POSITION. These positions are reserved for those with high proficiency in Korean language and for teaching English, it is reserved for those who graduated Major in English with a Graduate Degree.

Nonetheless I will continue...

It's like this: ALL APPLICANTS WHO WANT TO WORK IN KOREA (MANUAL JOB) NEED TO PA

SS THE KLT (KOREAN LANGUAGE TEST FIRST) Once one passes the KLT, MOSTLY, can go there to work. After taking the KLT, Philippine Oversees Employment Administration (POEA) will submit the database of test-passers to Korea Hiring Department. Men would most probably get the job, as I heard 90-100%, you can go to Korea. POEA will also assist you with your work visa and plan ticket. REMEMBER: NO NEED FOR ANY AGENCIES. This is a Government to Government project (PHP-KR).

Now, when you are in Korea, in case you do not like the job, you can change it 3 times until you find what suits you best. Take note that MOST JOBS ARE IN MANUFACTURING COMPANIES. Jobs range from light to heavy. Some jobs can be heavy if you choose to work in companies that are related to construction but many a Filipinos were able to get light to moderate jobs such as assembling eye-glasses, assembling parts of computers, jobs related to making kimchi, and other jobs. Do not expect an office job anyway.

As said if you don't like your present job there, then you can go to labor department and tick the best job that suits you from job vacancies of other Companies. There are various options (Again, you can change job 3 times).

Now, I am thinking of the best way to assist Filipinos who want to go to KOREA to work. You have to all pass the KLT in order to get a decent job there. That is according to their law.

There's one big problem, there are only few KOREAN
LANGUAGE CENTERS in the Philippines that teach KOREAN LANGUAGE which is quite not easy to learn. Now I am thinking of the easiest way to bring you to Korea by PROVIDING A KOREAN LANGUAGE PROGRAM ACCREDITED BY TESDA.

You may all know that I bring Koreans to the Philippines for the longest time, now I am thinking of BRINGING FILIPINOS to KOREA.

I will keep you all updated. For now, I'm trying to collect necessary things in order for me to do it easier.

MEET THE CURRENT HEREDITARY PRINCE OF KOREA, PRINCE YI SEOK.

NEXT GOAL WHEN I COME BACK TO KOREA THIS WINTER:
MEET THE CURRENT HEREDITARY PRINCE OF KOREA, PRINCE YI SEOK.

He now lives in a Traditional Village in Jeonju, South Korea. I'll go there for sure next time I come to Korea THIS WINTER!

My message to Prince Yi Seok, your Highness, please GET READY, I shall be disturbing thy Highness' peace, with your benevolence and grace kindly prepare thy answers for I shall have a looooooooooot of queries. Your humble visitor will surely bring presents as a sign of my gratitude. Your Highness shall GRANT AN AUDIENCE WITH ME, OR ELSE.... I WILL BE SAD...

On the Photo: PRINCE YI SEOK of KOREA, GRANDSON OF EMPEROR GOJONG, THE LAST EMPEROR OF KOREA (*Monarchy was abolished after the world war, therefore the current prince is only Prince through Symbolism and not recognized by the Current Government of South Korea)

Journal: Seriously Speaking, How my life revolves as "KoPinoy"

Tracing back my roots, it has been said by our senior relatives on my Paternal side that my great-great grand father is a Korean. Perhaps this is one reason that I while I am a Filipino Citizen, I am also "Korean by heart" taking the fact that I have that little tinge of Korean blood in me, though I did not grow up in Korea. Incidentally, my life revolves with Koreans now, here in the Philippines and back there in Korea.

I literally shed tears when I first saw the Grand Palace where the Kings of Korea held power for almost 600 years! I couldn't describe what I felt but I'm sure that that was a mixture of happiness and a strange sense of Patriotism! Well it's nearly the feeling of being deeply touched and inspired by a story of a National Hero and suddenly a National song is played and the setting is the Country just survived a catastrophe, yeah, that sense of relief! I visited most museums in Korea and took copious notes about the Historical facts.

Perhaps I felt a sense of "going back to the roots" I felt like I was "home" when I came and first visited South, Korea almost 6 years ago. My heart was telling me something, "I AM IN KOREA." I never dreamed of being in Korea on the first place, but fate made me easily come there and live my current life surrounded by everything Korean although notably, I have never been a fan of KPOP. I am indeed however, a fan of the History, Culture and Traditions of Korea.

Now supplement my love of History and Nationalism, I found out that there are living descendants of the late Joseon Dynasty, and one for sure is PRINCE YI SEOK who after his grand father, EMPEROR GOJONG was deposed by the Japanese Government had to live a life of a commoner, and had to work all the dirty jobs to make ends meet and finally flee to U.S. later on. He was a war veteran as well who served the U.S. in the Vietnam war! When he was able to save enough money, he came back to Korea where he is now a professor of History in Jeonju University.

Now it's my time to pay homage to a living symbol of History and Continuity, a living person who in his veins the blood of the great Kings of Korea flows!

Photo attribute: nytimes

My insight on Filipinos' outrage in re: Lucy Liu's recent remarks.

#ProudToBePinoy? #ConfuciousWisdomIncluded
#My insight on Filipinos' outrage in re: L. Liu's recent remarks.

“... if I get really dark, I’ll start to look a little Filipino.”

Proud ba talaga tayong maging Pilipino o insecure lang ang marami? Defensive sa bawat hirit o jokes about the Filipinos?

Galit na galit kasi ang maraming Pinoy kapag may mga jokes o mga kumento na binibitiwan tungkol sa lahi natin lalo na nang ibang lahi, sinasadya man o hindi. Pero,

HINDI SA GALIT NAPAPAKITA ANG
PAGIGING PINOY. Explain natin....

Mapapakita mo yan kung magiging kang mabuti sa BAWAT GINAGAWA MO. Mag-aral ka, magtapos ka at maging marangal ang trabaho mo. Huwag kang mandadaya. Huwag kang magiging parasite. Mag-behave well ka. Huwag kang magiging drug-mule. Huwag kang mag TNT sa ibang bansa, kahit mahirap, "the end does not justify the means." Huwag kang gagawa ng bagay na kahiya hiya sa lahi mo.

Kung gusto mo at proud Pinoy ka talaga, TUMULONG KA SA BANSA MO, step 1: BE CONCERNED WITH NATIONAL ISSUES so you know what to do next for your Country. Are you aware of our own most immediate social concern? If no, then have yourself informed. If yes, then do something. You have to do something in your own little ways. Again, it is not by "hateful" comments you can raise the FILIPINO PRIDE, it is by your OWN GOOD CONTRIBUTIONS TO YOUR COUNTRY.

Try mo simple lang. Proud maging Pinoy? HAVE AN ADVOCACY, HAVE A CAUSE, OR EVEN SUPPORT AN ADVOCACY. REPRESENT YOUR COUNTRY WITH A GOOD FACE AND A WELL MANNERED BEHAVIOR. Magbasa ka ng buhay ng mga Bayani natin, tignan mo paano maging isang Pilipinong may saysay sa bayan. Basahin mo yung mga taong nagkaruon ng silbi sa bayan, yung life and works nila, tapos apply mo sa buhay mo.

Hindi nakukuha yang "Filipino pride" sa kung ano anong sentimyento. SA GAWA, IPAKITA MO SA GAWA. Saka mo palang masasabing "PROUD PINOY AKO."

The great Confucious once said: "What the superior man seeks is in himself; what the small man seeks is in others." This only clearly says that we must reflect on ourselves if we indeed do what is right, contribute to the greater good rather than seeking faults from others.

Jay Robert
Official page @ Jay Robert 

#email me  for English version.

Photo attribute: Yahoo.com.ph

SI PROFESSOR X, SI MABINI AT HANDICAPPED ASSISTANCE BILL

SI PROFESSOR X, SI MABINI AT HANDICAPPED ASSISTANCE BILL.

Minsan naisip ko, Si Professor X ng X-Men ginaya lang kay Apolinario Mabini e... Baka masyado lang akong Nationalistic, pero let's try to learn something from Mabini. Parehas na parehas, lumpo, naka-wheel chair, pero siya ang Utak sa Likod ng mga Katipunero at malaking bahagi sa kalayaan ng Pilipinas. Siya ang strategist ng mga katipunero, siya din ang nagtatala ng mga nagaganap sa bawat pag-kilos nila. X-men na X-men kasi talaga nuon ang mga katipunero, KAUNTI LANG SILA, NAIIBA SILA dahil sa paniniwala nila, at they renounced their membership sa Gobyerno ng Espanya, so X-Men nga talaga. Karamihan sa Pilipino nuon ay normal na sa kanila na sila ang MAGING DAYUHAN AT ALIPIN sa sarili nilang bayan. Marami din ang masaya na sa buhay-alipin sa ilalim ng mga "panginoong Espanyol (Land lords)."

Si Mabini, kahit siya lumpo, napa-tala siya sa kasaysayan at nahanay sa categorya ng mga DAKILANG BAYANI ng Pilipinas. Nagtuturo kasi ang buhay niya na sa kabila ng kakulangang lakas pisikal ay mayroon parin magiging silbi sa Bayan. Siya ay isang abugado, manunulat, at higit sa lahat ang pinaka-tampok sa kanyang contribusyon ay siya ang "NAGING UTAK NG KATIPUNAN."

Nawa'y maging inspirasyon si Mabini ng mga Pilipinong nagtataglay ng kapansanan na hindi hadlang ang kakulangang pisikal upang mga dakila.

So ano ang suggestion ko para dito? Aba edi "ASSISTANCE FOR COLLEGE HANDICAPPED STUDENTS BILL."
1. Dapat sa bawat Universidad sa Pilipinas ay magkakaruon ng mga espesyal na classroom sa first floor nagka-klase ang mga lumpo, o may kapansanan. (*Bakit college? Ibig sabihin kung nakarating sila ng College, ibig sabihin resilient talaga sila, so applicable sa kanila itong batas na ito, hindi tayo magsasayang ng Tax-payer's money)
2. Dapat mayroon din silang assistance, ibigay sa kanila yung 50,000,000 pesos/year na budget ng CyberCrime Law. Para ma-asistehan sila sa pag-aaral sa Kolehiyo at pagka-tapos nilang mag-aral, magkaruon sana ng open opportunity sa Gobyerno. Yung mga lumpo, pwedeng papag-aralin ng Abugasya o Education. Pagkat marami silang magagawa to inspire more people. Malaki ang magiging bahagi nila sa pag-linang ng susunod na Henerasyon. Hindi ba mas nakaka-inspire maka-kita ng mga lumpo o may kapamsanan na nagtagumpay? Against all odds ika nga.
3. Marami pang minor details, pero kapag may chance na maki-pag meeting ako sa isang mambabatas i po-propose ko at ma-sponsoran sana.

#EmpowerTheFilipinoYouth

KUNG MAY MAGAGAWA, BAKIT HINDI, SAYANG NAMAN

Kung may magagawa, bakit hindi, sayang naman.
jay robert
#MinsanNaisipKo

Minsan naisip sumagi din sa isip ko na mangibang-bayan at iwanan na ang Pilipinas, mag-migrate sa Bansang maunlad pero sayang naman ang pagiging Pilipino kung i-rerenounce ko. Yung lakas ko, yung passion ko, yung talento, kung may magagawa pa ako dito, sayang naman... Naisip ko, kahit paano, mas masarap parin sa Pilipinas kahit mas maunlad ang ibang Bansa, bakit? E kasi ito ang tahanan ko e..

Pwede namang magtrabaho ang isang Pilipino sa ibang bansa, pwedeng tumira duon, WAG LANG NINYONG KALILIMUTAN NA PILIPINO KAYO. Proud kami sa mga OFW at sa mga IMIGRANTE NA NI MINSAN SA BUHAY NILA, DI NALIMUTAN AT DI KINAHIYA ANG PAGIGING PILIPINO. Tumatanaw nga, 'ika ni Rizal.

www.facebook.com/iamjayrobert
Twitter: @jayrobby

SETTING THE RECORD STRAIGHT.

To set the record straight.
1. I am concerned about the LIBEL CLAUSE (Section 4 of RA10175) and "TAKE DOWN" power of the DOJ (Section 19 of RA10175).
2. Cybercrime Law is helpful to prevent many possible human-right violations and breach of Privacy. The Cybercrime law could have been good enough without the "insertions".
3. I want to tackle Section 4 primarily with Sen. Sotto because he allegedly "inserted" the said clause.
4. I am solo, no group no nothing backing me up, I am human, I am just a humble blogger. I speak primarily for FREEDOM OF SPEECH (vs. Section 4). 

Isang Adhikaing Maka-Pilipino. Kalayaan atbp.

ISANG ADHIKAIN MAKA-PILIPINO.
jay robert Oct.5,2012.

Maraming salamat po sa inyong lahat. Ang inyong suporta ay halos hindi pumasok ni sa aking hamak na hinuha. Sa Twitter, sa Facebook at sa mga iba pang Routes of Communication naruon at naka-share ang ating panawagan. Tila hindi hihinto ang mga Netizens sa pagtulong hanggang hindi tayo naririning, o hanggat hindi nagkakaruon ng pagbabago. Hindi po tayo uurong, wala sa bukabularyo ng isang TUNAY NA PILIPINO ang umuurong. Mula pa kay Lapu Lapu, kay Rizal, Bonifacio at sa lumpong si Mabini mahuhugot natin ang isang adhikain maka-Pilipino. Walang hadlang, balakid o pananakot at makapipigil. Laban kung laban para sa kalayaan. Sabi nga sa atin sa Elemtarya, ang Pilipino ay may dugong MAHARLIKA at itong duong ito ang nananalaytay sa ating lahat. Tayo ay hindi ipinanganak upang apihin o abusuhin. Mahirap man ang marami sa atin ngunit hindi tayo pinalaki ng ating mga magulang upang apihin lamang ninoman. Tayo ay inaruga at binigyan ng pagkakataong makilala ang buhay sa kabila ng kahirapan o kagipitan. Nabubuhay tayong masaya at payapa sa kabila ng pagdurusa. Ito ang dugong maharlika, mayroong pag-asa, mayroong tanaw sa hinaharap, ito ang PILIPINO.

Bakit tayo nagkakaruon ng isang "public outcry?" o sa tagalog ay nais kong sabihing isang "Malawakang panaghoy" (mass lamentation, in literal translation) Sapagkat ang Pilipino ay hindi ignorante, ang Pilipino ngayon ay marunong na. Hindi na madadala pa ng matatamis na salita o sa salitang kalye ay "hindi na mabobola pa" Ang Pilipino ay marunong na. Ito yata ang hindi naramdaman ng ilang sa mga lider natin.

Ayon nga sa FORBES,"Once again we see a mix of ignorance to technology and the desire to exert further control over a population. Neither is pretty, and neither has any place in a good government." Narito, mula sa pang-unawang banyaga, ang probisyon na nasusulat sa batas na bagong likya ay walang lugar sa Gobyerno na kaaya-aya. Nabanggit din na mayroong bahid ng pagnanais ng labis sa hustong kontrol sa mga tao ang intensyon ng iilan sa mga probisyong tinatalakay.

Gulo ba ang hanap ng mga Netizens? Hindi gulo ang hanap natin, ang hanap natin ay una, ang KALAYAAN at pangalawa, MAIPALIWANAG ng husto ang batas na ito, at kung sadyang mayroong dapat baguhin, sa debateng iyon, duon niya ipaliwanag ang pagbabago na sinasabi niya. Mahirap kasi kung sasabihing mayroon siyang babaguhin, ngunit gigising nanaman tayo, isang araw, hindi nanaman natin alam kung ano ang mga nasa-saloob noon. Inaral ko na ang bagong batas na ito, nabasa, dinibdib, cover to cover, maraming dapat baguhin. Sa ganitong pagkakataon ba na sa susunod ay mayroong bagong batas, dapat siguro ay magkaroon ng open forum o di kaya ay debate na ipapalabas sa telebisyon o di kaya ay live-stream sa internet. Lalo na at kontrobesyal or maselang batas. Mahirap kung darating ang araw na kung saan ay gigising ang Pilipino, o ang mga magiging anak ng henerasyon ngayon na wala na pala silang karapatan dahil unti-unti na itong nasikil ng mga taong nais kontrolin ang buong sambayanan. Nakatutuwa ang ipininakikitang suporta ng mga tao, nakatataba ng puso.

Muli, hindi tayo galit sa CYBERCRIMELAW, nalulungkot tayo, nagluluksa, nananaghoy dahil sa mga taong nagdagdag ng probisyon na kung saan masasabi nating "Self-serving" ang mga ito. Hindi kailan man dapat gumawa ng batas na kung saan masisiskil ang kalayaan magpahayag. Ito ay karapatan ng bawat tao. Mabuhay ang kabataang Pilipino! Mabuhay ang mga Netizens!
Sa mga hindi naniniwala at nag-babash, oo ako si Condor hero, ako si Jay Robert. Siguro sa pag-kakataong ito ang "Condor Hero" ay nagkatawang tao.

Para sa mga taong nais tayong siraan, kutyain o pagtawanan, ito lang ang masasabi ko: If you were born with a Silver spoon in your mouth, If you were born with English grammar books in your mouth, then let me tell you that I AM BORN WITH INNATE COURAGE, BRAVERY AND FAITH. If your silver spoons and Grammar can help UNITE the PEOPLE OF THIS COUNTRY and spear CHANGES FOR THE BETTER, then you're worth humiliating me and my Cause. Otherwise, suffer the wrath of my supporters!

Hindi po ako isang kathang isip lamang. At lalong hindi po ako aatras sa hamon ko para sa isang public debate kay Sen. Tito Sotto. Dapat live ito. Walang outline, walang coach, walang prompter. Isama ang buong bayan. Karapatan natin ito, sila ay mga lider at dapat silang magpaliwanag sa taong bayan at paunlakan ang imbistasyong ito.

Mabuhay ang mamamayang Pilipino! Mabuhay ang Kalayaan. Wala na nga sila Rizal, Bonifacio at Mabini, ngunit sa bawat Pilipino ay naruon ang kanilang adhikain, naruon ang tatak na iniwan nila. SA TIBAY AT LAKAS NG LOOB, NOON LUMAYA ANG PILIPINAS. HINDI NA TAYO BABALIK PA SA PANAHONG ANG PILIPINO AY ITURING NA INDIO O WALANG ALAM.

MGA KABATAAN, MAYROON TAYONG MAGAGAWA. MAYROON KANG MAGAGAWA, BAYANI ANG BAWAT PILIPINO. KUNG NABUBUHAY LANG SI RIZAL, TIYAK AKO, MASAYA SIYA DAHIL ANG KABATAAN AY HINDI PAPAYAG NA MASIKIL ANG KARAPATAN. Siya mismo ang nagsabi, ANG KABATAAN AY ANG PAG-ASA NG BAYAN. NAGAGANAP YAN NGAYON. Kung magsisikap tayo sa ating mga pangarap, magtutulungan at magkakaroon ng isang magandang pangarap para sa MAGANDANG BANSANG ito, mabubuhay muli ang Pilipinas at tataas muli ang tingin sa bawat Pilipino, saan man sa mundo.

Muli, mabuhay po kayong lahat!

Jay Robert
Isang Pilipino
--------
Para sundan ang ating adhikain, narito ang facebook page facebook.com/iamjayrobert
twitter: @jayrobby